Σελίδες

Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΕΙΜΕΝΟ.............



            

«Σύγχυση μεγάλη υπάρχει. Μύλος γίνεται∙ είναι ζαλισμένοι οι άνθρωποι… Γέροντας Παϊσιος Αγιορείτης




                   




 



«Σύγχυση μεγάλη υπάρχει. Μύλος γίνεται∙ είναι ζαλισμένοι οι άνθρωποι…
Ο κόσμος είναι όπως οι μέλισσες. Αν χτυπήσεις την κυψέλη, οι μέλισσες βγαίνουν έξω και αρχίζουν να βουίζουν και γυρίζουν γύρω από την κυψέλη αναστατωμένες.


Ύστερα η κατεύθυνσή τους θα εξαρτηθεί από τον άνεμο που θα φυσήξει. Αν φυσήξει βοριάς, θα πάνε μέσα.


Έτσι και τον κόσμο τον φυσάει… «Εθνικός Βοριάς», «Εθνικός Νοτιάς», και είναι ο καημένος ζαλισμένος.


Όμως, αν και γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μια παρηγοριά, μια σιγουριά.


Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξει νέα βλαστάρια.


Υπάρχει μια μερίδα Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός. Υπάρχουν ακόμη οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μας ανέχεται, και πάλι θα οικονομήσει τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μας δίνουν ελπίδα…


Μη φοβάστε. Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε την θύελλα που πάει να ξεσπάσει;


Ούτε και τώρα θα χαθούμε.


Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μια μπόρα θα είναι.


Δεν σας τα λέω αυτά για να φοβηθήτε, αλλά για να ξέρετε πού βρισκόμαστε…


Για μάς είναι μια μεγάλη ευκαιρία, είναι πανηγύρι οι δυσκολίες, το μαρτύριο.


Να είστε με τον Χριστό, να ζείτε σύμφωνα με τις Εντολές Του και να προσεύχεστε,για να έχετε θείες δυνάμεις και να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες.


Να αφήσετε τα πάθη, για να έρθει η Θεία Χάρις.


Αυτό που θα βοηθήσει πολύ είναι να μπει μέσα μας η καλή ανησυχία: πού βρισκόμαστε, τί θα συναντήσουμε, για να λάβουμε τα μέτρα μας και να ετοιμαστούμε.


Η ζωή μας να είναι πιο μετρημένη. Να ζούμε πιο πνευματικά.


Να είμαστε πιο αγαπημένοι.


Να βοηθούμε τους πονεμένους, τους φτωχούς με αγάπη, με πόνο, με καλωσύνη. Να προσευχόμαστε να βγουν καλοί άνθρωποι»…


Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, τ. Β” εκδ. Ι. Ησυχ. «Ευαγγ. Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης 2006, σσ. 18-19.

Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

ΕΛΙΑΝΑ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΟΥ , Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ




          Ενοχλείται κανείς από τα ελαττώματά του όταν τα συναντά στους άλλους.


          Υπάρχει μια εποχή  για το κάθε πράγμα -για επανάσταση και συνθηκολόγηση.


          Πώς μπορεί αλήθεια κανείς να είναι τόσο ανυποψίαστος ώστε να χαίρεται με το θάνατο,ακόμη κι αν πρόκειται για τον εχθρό του;



                   Σε όλα είμαι ανοιχτή ,έχω τις κεραίες μου τεντωμένες προς όλες τις κατευθύνσεις, και συγχρόνως τρέμω μήπως αποκαλυφθεί ότι σε κάτι έπεσα έξω ,ότι δεν πρόσεξα αρκετά και παρασύρθηκα ,ότι εμπιστεύτηκα έναν άνθρωπο ή μια φήμη περισσότερο απ' ότι τους άξιζε, ότι έκλεισα τα μάτια μου στην πραγματικότητα -όμως ποια πραγματικότητα μεταξύ των πολλών; Υποτίθεται ότι ο καθένας ερμηνεύει τα γεγονότα με υποκειμενικό τρόπο ,δε βλέπει παρά μόνο τη δική του αλήθεια .


          Υπάρχουν συγκεκριμένοι και πασίγνωστοι λόγοι ,για τους οποίους παντρεύεται κανείς, ας πούμε γύρω στους δέκα ή δεκαπέντε. Όταν όμως ένας γάμος διαλύεται οι λόγοι μπορεί να είναι αναρίθμητοι σαν τους κόκκους της άμμου, καθώς μεταξύ γάμου και χωρισμού έχει μεσολαβήσει ένα χρονικό διάστημα κοινής ζωής που έχει περιπλέξει τις προθέσεις και τις επιθυμίες των συζύγων ,και τους έχει φέρει αντιμέτωπους με διόλου ειδυλλιακές καταστάσεις όπως η διάψευση ,η απογοήτευση και η παραίτηση.


          Eίμαστε καταδικασμένοι να περιδιαβαίνουμε ανάμεσα σε ανθρώπους και αντικείμενα που μας απωθούν ,ερχόμαστε σε επαφή με πράξεις και σκέψεις τις οποίες δεν θα επιτρέπαμε ποτέ, αν είχαμε τη δύναμη να τις εμποδίσουμε ,κι όμως δεν γίνεται να μην προχωρούν τα πράγματα έτσι ,είτε μας αρέσει είτε όχι ,αφού, σύμφωνα με το πολίτευμα και τη νομοθεσία, ζούμε σε έναν ελεύθερο κόσμο. 

         
          

Σάββατο 6 Ιουνίου 2015

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΕΡΖΗ "ΣΑΝ ΑΛΛΗ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΝΗ" 5-6-15





              






                                                                                     Είμαστε αξιοθαύμαστα πλάσματα εμείς οι γυναίκες κι όταν είμαστε ενωμένες κάνουμε θαύματα! Ένα τέτοιο θαύμα, με τη γυναικεία ισχύ εν τη ενώσει, έζησα χθες στο Σταυρό...Στο Γυμνάσιο της περιοχής, στην αίθουσα Λογοτεχνίας, ανάμεσα σε ποιήματα παιδιών, σε ζωγραφιές, σε κείμενα λογοτεχνών που ξεχώρισαν και τα΄χουν να στολίζουν τους τοίχους για να τα διαβάζουν, να μαθαίνουν και να εξοικειώνονται με τους σπουδαίους ποιητές, τους λογοτέχνες της χώρας, ανάμεσα σε στιχάκια κι αποφθέγματα μαζευτήκαμε καΙ μιλήσαμε για την Περσεφόνη μου...Υπέροχη συζήτηση, ουσιαστική και βαθιά μέσα στην απλότητά της, με εκείνη τη φινέτσα των γυναικών που δίνουν κάτι από τον εαυτό τους, που αγωνιούν κι ανησυχούν. Που απομυζούν την καθημερινότητα, με τη γλυκιά παραδοχή του σκασιαρχείου από τα συνηθισμένα! Κι ήταν εκεί με ένα μπουκέτο στα χέρια, με τα γλυκά τους και τα εδέσματά τους. Με τα κόκκινα τα μπλουζ, τις μελωδίες του Χατζιδάκι και του Γιώργου Σταυριανού...Με τα μάτια ορθάνοιχτα, με τα άδολα χαμόγελα! Ευχαριστώ πολύ Αλέκα, Αφροδίτη, Όλγα, Γεωργία, Ελένη, Αννέτα, Βάσω, Άννα, το δ/ντη του σχολείου, και τις άλλες τις πιο ντροπαλές που δε συγκράτησα τα ονόματά τους...Ευχαριστώ για την υπέροχη βραδιά!                                         
                                                  Αθηνά Τερζή

ΜΝΗΜΗ.........ΕΛΕΝΗ ΝΑΟΥΜ




    Η μνήμη για ένα λαό είναι η ταυτότητά του.Είναι  αυτή που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους λαούς και του δίνει κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Του υπενθυμίζει το παρελθόν του ,τα λάθη του,τις επιτυχίες του και ετσι  έχει την ευκαιρία να μην κάνει τα λάθη του παρελθόντος. Είναι αυτή που κρατάει τον πολιτισμό ,την ιστορία ,τους ήρωες ζωντανούς διδάσκοντας στους νέους το σωστό. Γεμίζει με υπερηφάνεια ένα λαό εμψυχώνοντας τον  να γράψει κι αυτός ένα νέο κομμάτι ιστορίας για να μείνει στη μνήμη των νεότερων .Του δίνει το κίνητρο να προοδεύσει και να κάνει περήφανους τους ήρωες του παρελθόντος. Η μνήμη μας διδάσκει την ιστορία του τόπου μας  και τη σύνδεσή της θρησκείας ,της κουλτούρας και του πολιτισμού με τη χώρα. Τέλος η μνήμη είναι ένα κομμάτι του λαού μας και του πολιτισμού μας, αν τη χάσουμε, χάνουμε μαζί και όλα αυτά.

ΑΘΗΝΑ ΤΕΡΖΗ






                         


     Πάρτε μια πρώτη γεύση για την Παρασκευή 5 Ιουνίου στις 19.00 που θα μιλήσω για την Περσεφόνη μου στο Γυμνάσιο του Σταυρού στο Δήμο Βόλβης. Μαζεύονται που λέτε στο γυμνάσιο του Σταυρού εκπαιδευτικοί, βιβλιοφάγοι της περιοχής, γυναίκες κι άντρες και ξεχωρίζουν ένα βιβλίο και το κουβεντιάζουν...στη δική τους λέσχη ανάγνωσης.Και κάλεσαν κι εμένα για να αποχαιρετιστούν για το καλοκαίρι, με το μυθιστόρημά μου. Κι όταν σου στέλνουν και τούτο το ευφάνταστο..."σκεφτήκαμε να μιλήσουμε για τους ήρωες του βιβλίου με ποιήματα αντιπροσωπευτικά για τον καθένα, με τραγούδι ή με ταινία"...εντυπωσιάζομαι και πετάω τη σκούφια μου για κάτι τέτοια. Τη χάρηκαν την ταξιδιάρικη Περσεφόνη μου και τους ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση...Ειδικότερα τις εκπαιδευτικούς Αλεξάνδρα Σκέκλιου και Αφροδίτη Μπεμπεκίδου...Κι ο χώρος ζεστός και συμπαθητικός...Οικεία κουβέντα ανάμεσα σε φίλους που θα θελήσουν να ανταμώσουμε, σαν τους ιππότες της στρογγυλής τραπέζης...