Σελίδες

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

ΝΕΟΤΗΤΑ!!!





                                        -«Ω νεότητα
                               Πληρωμή του ήλιου
                               Αιμάτινη στιγμή
                               Που αχρηστεύει το θάνατο.»
                               


                              
 (Ο. Ελύτης,  Προσανατολισμοί,    Ποιήματα. Ίκαρος)

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΟΥΚΛΑ



    

 “Η θεατρική κούκλα εμφανίζεται ως τελετουργικό αντικείμενο σε όλους τους αρχέγονους και νεότερους πολιτισμούς και είναι συνδεδεμένη με τις θρησκευτικές παραδόσεις. Αν πάμε πίσω στην προϊστορία, στα τέλη της παλαιολιθικής εποχής, ο άνθρωπος των σπηλαίων, εκτελούσε τελετουργίες με ανθρώπινες παραστάσεις και ζωόμορφα ομοιώματα για να ευχηθεί το καλό και χωρίς ατυχήματα κυνήγι.
   Η Ινδική μυθολογία στην κοσμογονία της αναφέρει ότι ο πρώτος δημιουργός/ κατασκευαστής θεατρικών κούκλων, βγήκε από το στόμα του Brahma ( θεότητα που έδωσε μορφή στο Κόσμο).
Επί αιώνες, στην Αίγυπτο και σε περιοχές της Μεσοποταμίας, οι θεότητες παρουσιαζόταν σαν αρθρωτές τρισδιάστατες φιγούρες.
   Στην Ευρώπη, η πρώτη αναφορά για το θέατρο με κούκλες, τοποθετείται στην Ελλάδα τον 5ο αιώνα πΧ και συνδέεται με το αρχαίο θέατρο.Ήταν κούκλες κατασκευασμένες από πηλό, ξύλο ή ελεφαντόδοντο.Στην Ελλάδα και την Ρώμη, ήταν κούκλες με νήμα. Επίσης αναφέρονται αγάλματα με κίνηση και ομιλία, χειριζόμενα από ιερείς για θρησκευτικούς σκοπούς .
    Συνοπτικά, η θεατρική κούκλα εμφανισιακά είναι ένα παιχνίδι, στην ουσία όμωςείναι ένας πρωταγωνιστής.Ένας θεατρικός πρωταγωνιστής.Αυτός είναι ο πραγματικός ορισμός της και σε σχέση με αυτόν καλούμαστε να την αντιμετωπίσουμε.Ως κάτι παραπάνω από παιχνίδι, κάτιπου με φαντασία και τρυφερότητα εκφράζει πολλές διαφορετικές διαστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης (αισθητική, πολιτιστική, λαϊκή, συναισθηματική, διδακτική διάσταση).

Αποτέλεσμα εικόνας για “THESSPUPPET 2016”

   

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΣ ,B3 2016-17





   

                   Προς τους μαθητές του Γυμνασίου Απολλωνίας.


                  "Ελάτε για μια μέρα διασκέδασης στο σχολείο μας!"


    Το Γυμνάσιο  Ρεντίνας  σας περιμένει!  Για τους αθλητικούς  τύπους  υπάρχουν γήπεδα βόλεϊ και μπάσκετ και ένα εντυπωσιακό  γυμναστήριο με πολλά και σύγχρονα όργανα γυμναστικής. Υπάρχουν επίσης αίθουσα  χημείας(θα γίνουμε τρελοί επιστήμονες), η μεγάλη και πολύχρωμη αίθουσα λογοτεχνίας , η «ζωντανή» αίθουσα μουσικής και  το αγαπημένο μας εργαστήριο πληροφορικής. Τα παιδιά που τους αρέσουν τα φαγητά  πρέπει «όπως» και «δήποτε» να δοκιμάσουν  τις λιχουδιές της  Στέλλας!  Έπίσης η βιβλιοθήκη μας έχει μια απίστευτη ποικιλία βιβλίων και  είναι απαραίτητο   να την  επισκεφτείτε «εκατό τοις εκατό»! Θα περάσουμε ωραία, γιατί θα γνωρίσουμε καινούργιους φίλους και θα γίνουμε όλοι μία παρέα!  Τα παιδιά που ασχολούνται με το θέατρο θα ήταν καλή ιδέα να γνωρίσουν την θεατρική ομάδα μας και κυρίως το χώρο στον οποίο πραγματοποιούνται οι πρόβες και οι θεατρικές παραστάσεις. Για τους λάτρεις της τέχνης οργανώνονται διαγωνισμοί ζωγραφικής και τραγουδιού. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε το διαγωνισμό ορθογραφίας και το σχολικό μας ραδιόφωνο! Θα κάνουμε τις δικές μας αφιερώσεις!  Στο τέλος να είστε  σίγουροι ότι δε θα φύγετε με άδειο στομάχι! Θα έχουμε μπάρμπεκιου στην αυλή μας. Ανυπομονούμε!  Στις 30 Απριλίου θα γνωριστούμε!

                                                                               Οι μαθητές του Γυμνασίου Ρεντίνας.

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ-ΕΝΑΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ...





      4/Απριλίου/1826

      Το τέλος του Μεσολογγίου πλησιάζει ,το ξέρω, το νιώθω....Η ανθρωπότητα θρηνεί τους ανθρώπους που,άδικα, δίχως λόγο, θα χαθούν....Οι άνθρωποι αυτοί πονούν ,γιατί αφήνουν μόνιμα αυτόν τον τόπο,την'Ανοιξη...Προσεύχονται να αλλάξουν τα πράγματα ,να τους λυπηθεί ο Αιγύπτιος,να τους λυπηθεί ο Θεός και με ένα του δάκρυ να τους δώσει δύναμη να συνεχίσουν...Ξέρουν το τέλος τους , ότι ελπίζουν σε μια νεφέλη που εξα'υ'λώνεται...'Ομως χαίρονται που πεθαίνουν πολεμώντας ,περήφανοι γιατί αγωνίστηκαν για μια  Ελλάδα ελεύθερη.

                   Ηλία Βαρβαρούσης ,Γ1



1/4/1826, Μεσολόγγι.


    Ξημέρωσε. Καπνοί βγαίνουν από την βόρεια πλευρά του τείχους. Πλησιάζουν. Ελπίζω να μας τη χαρίσει για άλλη μια φορά ο Θεός. Αλλά την επόμενη.... Θα υπάρξει επόμενη;
   Η κατάσταση στην πόλη τραγική. Εχθές ο  γιατρός  έθαψε το μοναχοπαίδι του. Όλοι νηστικοί, άρρωστοι, χλωμοί, κουρασμένοι .... πείνα.
 ............................................................................................................
   Μεσημέριασε. Τουφεκιές ακούγονται στα τείχη... Τούρκικες θα ’ναι, αφού οι δικές μας σφαίρες έχουν τελειώσει, μόνο σπαθιά και πείσμα μας έμεινε ,για να τους κρατάμε.
    Πόσο θα αντέξουμε ακόμη; Τρόφιμα δεν υπάρχουν, εφόδια δεν υπάρχουν, πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος τρώγοντας χορτάρι;
    Η απόφαση πάρθηκε, θα φύγουμε. Θα σπάσουμε τον κλοιό και θα φύγουμε. Στα βουνά θα είμαστε ελεύθεροι, εδώ μέσα, μαυρίλα, θάνατος...
   Οι άλλοι με χρειάζονται, όσοι αντέχουμε πρέπει να είμαστε στα κάστρα. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μας δίνει τη δύναμη να πολεμάμε ακόμα..
.............................................................................................................
  Βράδιασε...

                        Κυριαζίδης Χρήστος , Γ2


 

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ, ΙΜΑΡΕΤ




           Η ζωή  σύντομα  βρήκε  την κανονικότητά  της, για  να αποδειχθεί  πόσο γρήγορα  ξεχνούν ή προσαρμόζονται οι άνθρωποι στις εκάστοτε συνθήκες. Πόσο  ρευστές και επίπλαστες μπορεί να  είναι   οι αντιθέσεις  και  οι αντιπαλότητες  που αναπτύσσονται σε καιρούς εντάσεων ,κι εξανεμίζονται , όταν  σβήνει η φλόγα του ονείρου ή του εφιάλτη , αναλόγως πώς οι αντιμαχόμενες πλευρές  ονοματίζουν  το ίδιο γεγονός.

         Ψυχή της πολιτείας είναι οι νόμοι και στήριγμα των νόμων η καλή ανατροφή των πολιτών. Οι καλοί νόμοι και οι καλοί άρχοντες κάμνουν τους καλούς πολίτες. Οι δε κακοί ,τους κακούς.

             Κοιτάζει κανείς προς τα πίσω, οπλίζεται και μαθαίνει. Κοιτάζει  μπροστά και οραματίζεται το μέλλον. Όμως δεν παύει να γράφει και να γράφεται η ζωή του στον παρόντα χρόνο .Κι η δική του ζωή έχει το δικό της χρώμα ,την προσωπική του σφραγίδα.

              Tην αποκτήνωση όμως και την αλλοίωση του χαρακτήρα των ανθρώπων επιφέρει πολλές φορές και η οικονομική ένδεια. Απομυζά τη θετική τους ενέργεια ,τους απογυμνώνει  από κάθε αρετή και αφανίζει εν είδει αυτοτιμωρίας τα πιο μεγάλα τους όνειρα.

                    Μαρία! Τι γλυκός ήχος! Η καταφυγή των χριστιανών. Η Μεριέμ  Ανά των μουσουλμάνων. Η Μαρία των μοναστηριών και  των πανηγυριών . Η Μαρία των μύθων.....

                         Κάποτε οι κύκλοι όλων κλείνουν.Νικητής απέναντι στο θάνατο κανένας δεν στέκει. Όσο για τη ζωή ,νικητής  είναι εκείνος που αφήνεται στην τρέλα της νιότης , δίνεται κατόπιν στην οικογένειά του και κλείνεται ,όταν γεράσει, στην σοφία του, ξαναζώντας μ'έναν άλλο τρόπο όσα πέρασαν. Όμως ποτέ να μη λησμονεί πως η σκιά του  μεγαλώνει και μικαίνει καταπώς χτυπάει ο ήλιος, κι ακόμα, όταν κοιτάζει ψηλά, να μην ξεχνάει  τα παπούτσια του που πατούν στο χώμα.



Αποτέλεσμα εικόνας για Γ. ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ ΙΜΑΡΕΤ

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

ΕΡΩΦΙΛΗ



 Γ. ΧΟΡΤΑΤΣΗΣ, ΕΡΩΦΙΛΗ
                        
ΕΡΩ.
Τόσες δεν είναι οι ομορφιές, τόσα δεν είν' τα κάλλη,
μα τούτο εκ την αγάπη σου γεννάται* τη μεγάλη.
Μα γή όμορφή 'μαι γή άσκημη, Πανάρετε ψυχή μου,
για σέναν εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου.
ΠΑΝ.
Νερό δεν έσβησε φωτιά ποτέ, βασίλισσά μου,
καθώς τα λόγια τα γροικώ* σβήνουσι την πρικιά* μου.
Μ' όλον ετούτο, αφέντρα μου, μα την αγάπη εκείνη,
που μας ανάθρεψε μικρά, και πλια παρ' άλλη εγίνη
πιστή και δυνατότατη σ' εμένα κι εις εσένα,
και τα κορμιά μας σ'άμετρο* πόθο κρατεί δεμένα,
περίσσα* σε παρακαλώ ποτέ να μην αφήσεις
να σε νικήσει ο βασιλιός, να μ' απολησμονήσεις.
ΕΡΩ.
Oϊμένα*, νά 'βρω δε μπορώ ποιαν αφορμή ποτέ μου
σου 'δωκα στην αγάπη μου φόβο, Πανάρετέ μου,
να πιάνεις τόσα δυνατό, σα να μηδέ γνωρίζεις
το πως το νου και την ψυχή και την καρδιά μου ορίζεις.
Έρωτα, απείς* τ' αφέντη μου τ' αμμάτια* δε μπορούσι
πόσα πιστά και σπλαχνικά τον αγαπώ να δούσι*,
μιαν απού τσι σαΐτες σου φαρμάκεψε και ρίξε
μέσα στα φυλλοκάρδια μου και φανερά του δείξε
με τον πρικύ μου θάνατο πως ταίρι του απομένω,
και μόνο πως για λόγου του στον Άδη κατεβαίνω.
ΠΑΝ.
Τούτο ας γενεί σ' εμένα ομπρός, φόβο κιανένα αν έχω
στον πόθο σου, νεράιδα μου, γή αν έν' και δεν κατέχω
πως μήδ' ο θάνατος μπορεί να κάμει να σηκώσεις
τον πόθο σου από λόγου μου κι αλλού να τόνε δώσεις.
Μα δεν κατέχω ποια αφορμή με κάνει και τρομάσσω,
το πράμα, που στο χέρι μου κρατώ σφικτά, μη χάσω,
κι εκείνο, απού παρηγοριά πρέπει να μου χαρίζει,
τσ' ελπίδες μου τσ' αμέτρητες σε φόβο μού γυρίζει.
ΕΡΩ.
Τούτό 'ναι απού το ξαφνικό μαντάτο που μας δώσα,
μα μην πρικαινομέστανε*, Πανάρετέ μου, τόσα,
γιατί ουρανός, απού 'καμε κι εσμίξαμεν αντάμι*,
να στέκομε παντοτινά ταίρια μάς θέλει κάμει.
Τον ουρανό, τη θάλασσα, τη γη και τον αέρα,
τ' άστρα, τον ήλιο το λαμπρό, τη νύκτα, την ημέρα,
παρακαλώ ν' αρματωθού, να 'ρθουν αντίδικά* μου,
την ώρα οπ' άλλος θέλει μπει πόθος εις την καρδιά μου.
  



Η Ερωφίλη της Ιωάννας Λιάμα !


ΠΑΝ.
Γλυκιά μου Ερωφίλη, τα αισθήματά μου για σένα δεν αλλάζουν και δεν πρόκειται να αλλάξουν, ακόμα κι αν έρθω αντιμέτωπος με όποιον χρειαστεί. Ξέρεις πως με έναν σου γλυκό λόγο μπορώ να σβήσω ό,τι με πικραίνει.
ΕΡΩ.
Τα λόγια σου το ξέρω πως είναι αληθινά και τα εννοείς μα εγώ πρέπει να διαλέξω ανάμεσα σε σένα και στον πατέρα μου και μου είναι τόσο δύσκολο.Μακάρι να μην τα περνούσαμε όλα αυτά και να ήταν όλα διαφορετικά. Προτιμώ να πεθάνω παρά να ζήσω αυτές τις φοβερές μέρες και τα διλήμματα.
ΠΑΝ.
Μην το ξαναπείς αυτό. Ξέρεις πως ο θάνατος δεν μπορεί να μας χωρίσει. Ξέρεις πως ο θάνατος δεν μπορεί να αλλάξει αυτό που τόσα χρόνια χτίζαμε......



Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ . ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ..........

"Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στην πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις για τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους."
 Χαλίλ Γκιμπράν [1883-1931] από το "Ο Κήπος του Προφήτη" 1923

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016

Ο ΝΙΚΟΣ ΑΛΒΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ





Nikos D. Alvanos

ΛΈΣΧΗ ΑΝΆΓΝΩΣΗΣ στο Γυμνάσιο Ρεντίνας στον Σταυρό Θεσσαλονίκης
Εδώ και λίγον καιρό έγινα αποδέκτης μιας κλήσης από την Κα Σκέκλιου ,φιλόλογος στο επάγγελμα-λειτούργημα για την ανάδειξη και προώθηση μιας Λέσχης Ανάγνωσης που δραστηριοποιείται στο Σταυρό.
Αρχικά εξεπλάγην καθώς είχα ακούσει αχνά πριν μήνες για
μια τέτοια προσπάθεια.
Θεωρώντας ότι κάποιος ''τρελός΄΄ ιδιώτης πάει να χάσει τα λεφτά του και θέλει να καλύψει κάποιο βίτσιο του ή να μαζεύει κόσμο για κάποιο βιβλιοπωλείο ή κάτι παρεμφερές .
Η αλήθεια εν τέλει ήταν πιο ελπιδοφόρα και ενθαρρυντική:
Πρόκειται για μια Λέσχη Ενηλίκων επί το πλείστον η οποία έχει σκοπό και στόχο τόσο την επαφη με τα κείμενα, τα μηνυματα μα και τις σκέψεις και τα συναισθήματα που αναπαράγονται τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετα την ώρα της ανάγνωσης
Συμμετέχουν συνήθως και δυστυχώς επί το πλείστον γυναίκες κανά 2-3 άντρες εμφανίστηκαν περιοδιοκά : χρειαζόμαστε αναντίρρητα και την δική τους ματιά κι οπτική.
Όπως και παραστατικά μου ανέφερε η Κα Σκέκλιου:
Διαβάζουμε οτι αρέσει στον καθένα μας.Αυτό μπορεί νά ναι κι ένα δοκίμιο , ποίημα, δημοσίευμα , άρθρο ή και μια επιφυλλίδα(επίκαιρο κείμενο)
Ακόμα ,χρονογραφήματα, καυστικά-σατιρικά, βαθύτερα και πλεον ανάλαφρα, ειδήσεις σοβαρές και μη.
Αναλύουμε ενίοτε κάνοντας και φιλολογική ανάλυση( κι απ τη σκοπιά του φιλολόγου..πιο επιστημονική ) και κάποια αντικειμενικά δεδομένα...του συγγραφέα..του ποιητή,..του αρθογράφου.... το κάθε μέλος στέλνει συνεισφέροντας το δικό του μήνυμα-ερέθισμα με τον επιτονισμό...το υφος τις κινήσεις ή τις παύσεις...ΜΗ ΛΕΚΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ
Γελάμε ,πονάμε , προβληματιζόμαστε , στενοχωριόμαστε φέρνοντας τη ζωη πάνω στην τράπεζα αναγνώσης .θέτοντας ενίοτε το δάκτυλο και επί τον τυπο των ηλων
Κάποιος μπορεί,αν διστάζει ή κι αν απλά δεν θέλει να αναγνώσει, ακόμα και μόνο να σχολιάζει ή να παρατηρεί κι αν κι όποτε κρίνει σκόπιμο επεμβαίνει
Χαρακτηριστικές ειν και δυο περιπτώσεις-μαρτυρίες:
;Eνας εξ αυτών ξεπέρασε το κόμπλεξ να διαβαζει δυνατα
Και σε μια δεύτερη περίπτωση που της ανέφερε χαρακτηριστικά :
Σ ευχαριστώ για οσα μας χάρισες....και μ άφησε αφωνη...απλά πέρασα καλά αν κι ειχα έρθει με πολύ ''σπρώξιμο''.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ της Λέσχης:
1η ΠΑΡΟΥΣΊΑΣΗ:
Έχουμε παρουσιασει ολο το έργο του ΙΣΊΔΩΡΟΥ ΖΟΥΡΓΟΎ
2η ΠΑΡΟΥΣΊΑΣΗ:
Όπου και παρουσιάσαμε το καινουργιο του βιβλίο καθώς μας άρεσε πολυ κι είν κοινά αποδεκτός απ όλη την ομάδα
3η ΠΑΡΟΥΣΊΑΣΗ αλλά και σε μία επόμενη τον Γιάννη Ατζακλά(εκ Θάσου ορμώμενο) και
την Αθηνά Τερζή (Νεαρή συγγραφέας από δήμο της Δυτικής Θεσσαλονίκης)
Δάσκαλοι και καθηγητές της ομάδας κάναν την εισήγηση:
10-15 άτομα συνολικά με την κάθε φορά περίπου 7-10 συμμετέχοντες
Θά΄θελα πολύ να μεγαλώσει η ομάδα και ν'αποκτήσουμε μεγαλύτερη όσμωση μεταξύ μας
Υπάρχουν κι άτομα πού'χουν μαράζι που δε σπουδάσαν κι εδώ βρίσκουν καθημερινά παρέα μα κι οργανώνουμε εκδρομές ακόμα και σε θέατρα και σε ταβέρνες κλπ
Η Λέσχη ανάγνωσης λαμβάνει χώρα στην αίθουσα Λέχης Λογοτεχνίας στο κτίριο του Γυμνασίου στον Σταυρό.
Μπορείτε να την προσεγγίσετε στο 2397061398 και 6997127676(Κα Σκέκλιου)
Καθημερινά το πρωί 10-12.00 στο σταθερό κι απόγεμα 19.00-20.00(κινητό)
Την συνιστώ ανεπιφύλακτα και χαίρομαι που στον τόπο μας υπάρχουν ανήσυχοι άνθρωποι και τέτοιοι εκπαιδευτικοί που κοσμούν το Δήμο ΜΑΣ

Σχετικοί Υπερσύνδεσμοι:
http://gymnasiostavrou.blogspot.gr/
http://gymnasiostavrou.blogspot.gr/2013/04/blog-post_19.html
http://gymnasiostavrou.blogspot.gr/2015/04/blog-post_29.html

Για το Stefanina News
Νίκος Δ. Αλβανός
Ηλεκτρονικός Μηχανικός
Ιατρικός Επισκέπτης
Στεφανινά Θεσσαλονίκης