Σελίδες

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

ΧΑ'Ι'ΚΟΥ





           Το χαϊκού είναι είδος ποίησης, μια ιαπωνική ποιητική φόρμα, με συνολικά 17 συλλαβές (5-7-5). Θεωρείται η πιο σύντομη μορφή ποίησης στον κόσμο.
Ο πρώτες προγονικές μορφές του χαϊκού έρχονται από τον 8ο αιώνα, βρίσκουν όμως την ολοκλήρωσή τους στο τέλος του 17ου με κύριο εκπρόσωπο και εκφραστή τον Ιάπωνα ποιητή Matsuo Basho, με τον όρο χαϊκού να καθιερώνεται το 1890 από τον Masaoka Shiki και να επικρατεί μέχρι σήμερα.
Στην Ελλάδα εμφανίζονται τα πρώτα θεωρητικά κείμενα για την ιαπωνική ποίηση, με τη διάδοση του είδους στην Ευρώπη στις αρχές του 20ου αιώνα. Πατέρας και ουσιαστικός εισηγητής των χαϊκού στην Ελλάδα θεωρείται ο Γιώργος Σεφέρης με την εμφάνιση των 16 χαϊκού του στο «Τετράδιο Γυμνασμάτων» του, το 1940. Ακολουθούν ο Ζήσιμος Λορεντζάτος το 1969 με το «Αλφαβητάρι» του που αποτελεί και την πρώτη αυτοτελή συλλογή χαϊκού και στη συνέχεια ο Ι.Δ.Αντωνίου το 1972 με τη συλλογή του «Χάι – Κάι και Τάνκα»
 

«…Γεννήθηκε στην Ιαπωνία του Μεσαίωνα. Η πιο σύντομη μορφή ποίησης στον κόσμο. Αναλαμπή αλήθειας. Μια φευγαλέα στιγμή που διατηρείται στην αιωνιότητα. Υπαινικτικό. Ενίοτε περιπαικτικό. Πάντοτε οικουμενικό. Δεν εξηγεί. Επιτρέπει τις πολλαπλές αναγνώσεις του Ενεστώτα στον Μέλλοντα. »

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...