Forests will always hold your secrets, for that’s what forests are for. To separate and hide things. To protect, to comfort, to hold, to envelop, to demonstrate, to slow down, to teach. Go to the trees to explore your questions and dreams. Go to the trees to desire and seek. The world will listen as you walk, watch, soften and breath.
Τα δάση θα κρατάνε πάντα τα μυστικά σου, γι αυτό είναι τα δάση εδώ. Για
να ξεχωρίζουν και να κρύβουν. Για να προστατεύουν, να παρηγορούν, να
κρατούν, να τυλίγουν, να διαδηλώνουν, να επιβραδύνουν, να μαθαίνουν.
Πήγαινε στα δέντρα να εξερευνήσεις τις ανυσηχίες και τα όνειρά σου.
Πήγαινε στα δέντρα για να λαχταρήσεις και να ψάξεις. Ο κόσμος θα ακούσει
καθὠς περπατάς, παρατηρείς, μαλακώνεις και αναπνέεις.
ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ
Μη μου σκοτώσετε το νερό.
Μη μου σκοτώσετε τα δέντρα.
Μη μου ξεσκίστε αυτές τις θείες σελίδες
που τις γράψανε τ’ ασύλληπτο φως
κι ο ασύλληπτος χρόνος
κι όπου σταθώ με περιβάλλουν.
Μη μου σκοτώσετε της γης το ποίημα!...
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...