Βγαίνει
μπροστά ο γιος του Παναγάκη και φωνάζει : Ρωτόκριτος και Διγενής, Κορνάρος ,
Βενιζέλος, γεννήματα τσι Κρήτης μας είν ‘όλοι τους στο τέλος! Κι ο αρχηγός μα
και ο γιος Δημοκρατία θένε κι ας είναι τόσο αλλιώτικοι όπως οι γύρω λένε!
Παναγάκης:
Παναγία μου, Παναγία μου…
Ο κόσμος
σταματά τη φασαρία και επιστρέφει.. Όλοι χειροκροτούν ! Ικανοποιημένοι!
Φουντεδάκης:
Παναγάκη, μαζί σου!
Μανεδάκης:
Σε παραδέχομαι ,Παναγάκη!
Παναγάκης:
Παναγία μου ,να τα τα ψηφαλάκια μας , να τα!! Ήφταξεν η ώρα της Δημοκρατίας!
Κρητικός
βοσκός: Εγώ , ο Σηφαλιός , γιος του Σήφη του Σήφακα, θέλω να προσφέρω στον
αρχηγό ένα σκότι, μια καρδιά, δυο πλεμόνια, έναν νεφρό, έναν πόδα, όχι τον
δεξιό που είν’ αχρηστεμένος, και να πλερώσω και τον πρωτοξάδερφο το γιατρό, να
μου τα πάρει και ναν τα δώσει στον αρχηγό!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...