Σελίδες

Σάββατο 9 Αυγούστου 2014

Ο ΕΡΩΤΑΣ!




                  Πρώτα είχα δει τα μάτια του που μέσα στην ομορφιά τους χανόμουν. Τα γαλάζια μάτια του με τη χρυσαφένια κόρη. Γαλάζια, χλωμά, σαν την τιμιότητα, σαν το πέπλο της Παναγίας,σαν τον ουρανό του Θείου βρέφους ή της Γαλλίας. Και χρυσαφιά σαν τον ήλιο, σαν τον πλούτο, σαν τη σαμπάνια, σαν την καρδιά των λουλουδιών. Εγώ είχα τα μαύρα μάτια της Ισπανίας ή της Αραβίας, σκιερά σαν τις υπόγειες θαλασσινές σπηλιές που τις σκεπάζουν τρυφεροί αφροί και νωχελικά φύκια. Φανταζόμουν πως εκείνος ήταν το φέγγος κι εγώ το σκοτάδι.
         Κι είχα δει, πέρα από τους γαλάζιους και χρυσούς στόχους που ξάνοιγαν το πρόσωπό του,το φρόνιμο,δυνατό κι ακέραιο βλέμμα που μου γεννούσε σεβασμό κι υπακοή κι επέβαλε σοβαρότητα σ'αυτό το απλό παιχνίδι αρσενικού και θηλυκού που σκόπευα να παίζω μαζί του. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...